Przyprawa mielona. 50 gr.

Pimenta dioica
Kraj pochodzenia: Meksyk

Pimenta dioica pochodzi z suszonych, aromatycznych owoców wiecznie zielonego drzewa o nazwie Pimenta dioica, które pochodzi z wysp karaibskich, Meksyku i Ameryki Środkowej. Zostało odkryte na Jamajce przez Kolumba, który błędnie sądził, że znalazł pieprz, ponieważ owoce przyprawy przypominają owoce pieprzu. Hiszpanie nazwali drzewo pimienta (pieprz), a później nazwę zmieniono na jamaica pimento. Ostatecznie nazwa pochodzi od kraju pochodzenia i uważano, że roślina ta nie może rosnąć nigdzie indziej. Obecnie uprawa przyprawy rozprzestrzeniła się z wysp karaibskich na Ocean Spokojny i Hawaje.
Przyprawy zbiera się z plantacji, gdy są jeszcze zielone i niedojrzałe. Następnie suszy się je, aż nasiona wewnątrz przyprawy wydają dźwięk przypominający grzechotki, gdy potrząsają się pod łupiną. Kolor suszonej przyprawy jest czerwonobrązowy do ciemnobrązowego, a jej wielkość waha się od 4 do 7 mm. Przyprawa jest podobna do czarnego pieprzu, ponieważ ma podobny wygląd. Aromat przyprawy jest powodem, dla którego po angielsku nazywa się ją „allspice”, co oznacza „wszystkie przyprawy”. Pachnie jak goździki, cynamon i gałka muszkatołowa, a zawiera olejek eteryczny „eugenol”, który występuje również w drewnie goździkowym. Ma bogaty aromat połączony z korzennym, przenikliwym smakiem. Mielony ziele angielskie z czasem traci swoje olejki eteryczne, dlatego należy je przechowywać w szczelnym pojemniku, aby zachować jego smak i aromat. Mielony ziele angielskie ma krótki termin przydatności do spożycia, dlatego najlepiej kupować niewielkie ilości, dostosowane do potrzeb gospodarstwa domowego, lub całe ziele angielskie, które przy odpowiednim przechowywaniu może przetrwać do 3 lat.
Przyprawa ta była używana przez rdzennych mieszkańców wysp karaibskich do konserwowania mięsa i ryb na długo przed jej odkryciem przez Kolumba. Dziś przyprawa ta nadal jest ważnym składnikiem kuchni karaibskiej i jamajskiej i występuje w różnych mieszankach przypraw stosowanych jako marynaty do mięsa, drobiu i ryb. Ziele angielskie jest również kluczowym składnikiem sosów meksykańskich, indyjskich curry i pilawów, gulaszy bliskowschodnich, marynowanych warzyw i kiszonej kapusty. Jest również stosowany w kiełbasach, wędlinach i innych przetworach mięsnych. W Grecji przyprawę tę stosuje się do potraw z zająca lub królika oraz w przepisach na gęste sosy pomidorowe, takie jak duszona wołowina.
Ziele angielskie jest również używane w słodkich przepisach, deserach, ciastach i tartach owocowych, które wymagają cynamonu i goździków. Ziele angielskie wzmacnia smak pieczonych owoców, takich jak jabłka, pigwy, ananasy i śliwki. Można go również stosować w pikantnych przepisach czekoladowych, ciasteczkach i ciastach dyniowych.
Zmielone ziele angielskie doskonale komponuje się z mielonymi goździkami, gałką muszkatołową, kardamonem, cynamonem, imbirem, kolendrą, chili i czosnkiem.